Antes del inicio del pleno municipal la corporación asistió a la lectura del manifiesto por el Día Internacional de la Mujer.
El Concello de Pontevedra tomó el acuerdo de que el manifiesto fuera elaborado por el Consello da Muller Nova, y este año ha sido su autora quien lo leyó: Martiña Alexandra Riobó Touriño, alumna y presidenta del equipo de igualdad del IES Valle Inclán. La propuesta es que sean los consejos de los distintos institutos los que vayan elaborando los manifiestos cada año.
La declaración de este año comenzaba señalando que "é importante que escoitedes a nosa voz, porque ademais de ser o futuro, habitamos xa o presente".
El Consello da Muller Nova asegura que "estamos cansas de escoitar cousas como: O feminismo está a ir moi lonxe. Como vou ser machista, se teño nai e irmás?; sodes unhas feminazis; nin machismo nin feminismo, igualdade. Non entendemos que se nos quere dicir con iso".
Martiña recordó que el feminismo, según el diccionario de la Real Academia Galega, es la doctrina que defiende la igualdad de derechos entre los hombres y las mujeres. También dice este diccionario que el machismo es la ideología, comportamiento o actitud que defiende la supremacía de los varones y no acepta esa igualdad."De verdade, creedes que son equiparables machismo e feminismo? Non vos parece que sería como equiparar ditadura e democracia, prisión e liberdade?", pregunta el manifiesto.
"Feminismo é liberdade, e tamén posibilita aos mozos mostrarse como son, coa súa sensibilidade ou os seus propios gustos e non os que dita o patriarcado. Cando o feminismo avanza, non deixa a ninguén atrás", asegura esta declaración institucional.
"Hai aínda demasiadas persoas que din que as mulleres xa temos dereitos dabondo e que nos estamos pasando con tanta reivindicación, que estamos en todas partes, que as cotas van contra os homes e agora somos nós as que queremos ser superiores" pero, añade el texto de Riobó Touriño "esas mesmas persoas tamén admiten que as mulleres pasan o dobre de tempo que os homes coidando da familia. Que nós temos máis problemas para atopar traballo. Que temos a liña de saída máis lonxe só con nacer muller. Todo iso mostraría que estamos máis lonxe de lograr a igualdade real".
El manifiesto también se pregunta que si ya existiese la igualdad, "como se explica que pese máis a palabra dun home que a dunha muller? Por que nos temos que traballar o triplo para demostrar que somos válidas? Por que as xefaturas son ocupadas maioritariamente por eles, mentres que as tarefas de coidados e dos servizos domésticos realízanas nomeadamente mulleres? Por que ás que loitamos por equiparar as cousas seguen chamándonos feminazis?"
"Por que se unha moza sae con varias persoas é insultada mentres se o fan eles só recibe afagos? Por que nós volvemos a casa de noite con medo, coas chaves nunha man e o teléfono noutra, mentres os nosos compañeiros camiñan tranquilos? Se hai igualdade, por que seguimos sendo acosadas no traballo, na discoteca, na rúa e temos que soportar case a diario os comentarios e o comportamentos sexistas?", añade.
Y ya para finalizar el manifiesto concluye señalando que "o feminismo é algo bo. As persoas feministas queremos a igualdade para todas, todos e todes. Queremos que non se xulgue a ninguén polo xénero con que se identifique e abolir os roles predefinidos para que ninguén teña que renunciar a quen é en realidade. Por iso, non admitiremos ningún paso atrás. É máis, debemos seguir dando pasos. Como fixeron no seu momento as nosas avoas, seguen facendo as nosas nais e faremos nós de aquí en diante. Mentres non haxa igualdade real, haberá loita feminista".