A final autonómica para o Arosa que supera a un Pontevedra con pouco xogo e sen gol (0-1)
Por Ramiro Espiño & Diego Torrado
O fútbol é calidade, tamén condicións físicas e técnicas, pero sobre todo o fútbol é actitude, intensidade e ganas, ademais de gol. Do primeiro tivo o Pontevedra, o último foi do Arosa. Actuación arbitral á marxe, da que se podería dicir moito e non bo precisamente, os granates quixeron gañar sen despeitearse, e atopáronse cun Arosa respondón, que aproveitou a súa ocasión despois das malogradas polos de Luisito, e logo defendeuse con orde e acerto.
Deu a sensación por momentos que a algúns xogadores do Pontevedra molestáballes a Copa Federación, tal foi a súa actitude indolente e de absurda superioridade. Pagárono caro. Cando quixeron reaccionar o Arosa subíraselles ás barbas e despois dunha primeira parte na que puideron resolver, pecando unha vez máis dunha alarmante falta de puntería, foron incapaces de reaccionar na segunda ao temperán gol de Julio Rey que decidiu o título.
Lixeiro dominio territorial do Pontevedra na primeira metade, traducido en abafadora maioría de ocasións de gol desperdiciadas polos granates, que un día máis pecaron de falta de efectividade ante a porta contraria. O Arosa non perdeu a cara en ningún momento, manexando o balón con criterio, pero escasa profundidade.
Ata catro ocasiones claras dispuxo o Pontevedra antes do descanso. A primeira foi para Jacobo, o mellor do seu equipo, que elevou ante Roberto Pazos, pero o balón marchouse fóra por pouco (minuto 19). Logo sería Ález Fernández, quen recolleu unha "peiteada" de Jacobo para disparar rozando o poste (minuto 25). Dous máis tarde probaría fortuna Mateu, mandando o balón ao lateral da rede. Pero a máis clara chegaba aos 35 minutos, nunha contra que Mateu abriu para deixar só a Álex González, un pesadelo para Fran Matos, que cando se cantaba o gol estrelou o seu disparo nas pernas de Roberto Pazos.
Mentres tanto, os de Jorge Otero chegaban con relativa frecuencia ás inmediacións da área granate, pero sen lograr disparar a porta entre paus máis que nun roubo de Suso Martínez, que probou fortuna desde fóra da área, parando sen problemas Santi Canedo.
No medio de todo iso, a "guerra" particular entre Cabanyes e Portela, que ben puido acabar co dianteiro arosista no vestiario de forma temperá. Primeiro por unha patada a destempo que o árbitro non viu, e logo por unha cotenada nun salto, que o colexiado pitou como falta, pero sen querer sacar o cartón, a pesar das protestas desde o banco granate.
Pero o que non conseguira o Arosa en todo o primeiro tempo logrouno no primeiro minuto da continuación. Claro que para iso contou coa involuntaria colaboración dun desafortunado Portela, que se escurreu nunha xogada sen perigo deixando o balón nos pés de Julio Rey. O arosista non perdoou, batendo a Santi Canedo cun disparo raso e cruzado.
Luisito moveu ficha, dando entrada a Kevin Presa e Mario Barco, pero o intento de reacción quedou freado pronto porque o dianteiro rioxano foi vítima dun árbitro empeñado en converterse en protagonista negativo. En só nove minutos mostroulle dous cartóns amarelos, a primeira por unha suposta protesta, o segunda froito da súa imaxinación e rigor, un rigor do que careceu na primeira metade con Cabanyes.
En inferioridade numérica, o Pontevedra apelou ao seu orgullo ferido para buscar o empate, pero deixando exposta a súa zaga ás contras dos arlequinados. E o partido converteuse nunha especie de ruleta rusa. Puido empatar Miki, nunha gran xogada de Álex González, pero fallou a dous metros de portería (minuto 66) e puido sentenciar Julio Rey pouco despois, pero tampouco acertou coa meta rival.
Os últimos 20 minutos Luisito apostou por defensa de tres, para tentar equilibrar a zona ancha, mentres o Arosa botábase atrás, pechando espazos e defendendo con orde. Faltos de alguén que dirixise o xogo, os granates foron incapaces de inquietar sequera a Roberto Pazos e o Arosa proclamouse campión autonómico con xustiza, simplemente por acertar co gol e demostrar coa súa actitude ter maior ambición e desexos de gañar.
PONTEVEDRA CF (0): Santi Canedo; Adrián, Portela (Kevin Presa, minuto 53), Capi, Bruno; Gonzalo, Álex Fernández (Abel, minuto 60); Miki (Bonilla, minuto 72), Jacobo (Mario Barco, minuto 53), Álex González; e Mateu.
AROSA SC (1): Roberto Pazos; Fran Matos, Carlos Besada, Rivas (Vitra, minuto 55), Suso Martínez; Sidibé (Nacho, minuto 63); Carlos Torrado (Miguel, minuto 83), Carballa, Óscar, Julio Rey; e Cabanyes (Álvaro Longa, minuto 88).
Árbitro: Daniel Garcia Lesta (Pontevedra), auxiliado nas bandas por Ismael Gonzalez Caramés e Daniel Montoto Taboada. Expulsou por dobre amoestación ao xogador do Pontevedra Mario Barco (minuto 62). Amoestou a Mateu, polo Pontevedra, e a Carlos Besada e ao adestrador Jorge Otero, polo Arosa.
Goles: (0-1) Minuto 46: Julio Rey.
Incidencias: Campo Municipal de Burgáns (Cambados). Partido correspondente á Final autonómica da Copa RFEF. Bo ambiente nas bancadas, cuns 1.000 espectadores. Presenza maioritaria e máis ruidosa de afeccionados arosistas.
Relacionadas:
-
O Arosa queda sen opcións na Copa Federación ao caer goleado ante a Ponferradina (1-5)
Por Redacción |
-
O Pontevedra, a poñer a guinda ao seu aniversario gañando ao Lealtad
Por Diego Espiño |
-
Granate polos catro costados: a cea de gala do 75 aniversario, reencontro de varias xeracións
Por Ramiro Espiño & Diego Torrado |
-
Derbi para o Ribadumia en Vilalonga, vence o Arosa no desconto e segue firme o Céltiga
Por Redacción |
-
Pólvora mollada dun Pontevedra que puido e mereceu gañar en Burgos (0-0)
Por Redacción |
-
A final galega da Copa Federación entre Pontevedra e Arosa, en Cambados
Por Redacción |
-
Os penaltis clasifican ao Pontevedra para a final autonómica da Copa Federación (2-2)
Por Ramiro Espiño & Diego Torrado |