Demostración de impotencia e falta de ideas dun Pontevedra que toca fondo (0-0) ante o Silva
Por Ramiro Espiño
Nin ideas nin compromiso, polo menos esa sensación dan máis dun dos que cada xornada saltan ao campo vestindo de granate. A consecuencia é un partido máis con pouco fútbol, menos ocasións e unha nova decepción para a máis que enfastiada afección pontevedresa.
Cando a proposta exhibida está limitada a que a saída de balón a fagan os centrais ou mesmo os laterais, buscando os balóns en longo. Cando os centrocampistas non aparecen na construción. Cando as bandas non existen para poñer un centro en condicións. E cando os dianteiros que supostamente teñen gol fallan unha tras outra as escasas ocasións que o equipo consegue crear, as posibilidades de saír airoso en calquera partido pasan inevitablemente por confiar en que o rival o faga mesmo peor ca ti.
O sucedido nos primeiros 45 minutos entre Pontevedra e Silva pódese resumir recorrendo ao símil taurino: trasteo intranscendente. Mover o balón (ou o "trapo") sen profundidade nin perigo. Dominar o rival unicamente polas precaucións deste, que non por mellor xogo, pero repetir parecido argumento que no partido de Copa Federación fronte ao Boiro, non disparando nin unha sóla vez con perigo entre os tres paus. O mellor dito, unha, a única en todo o primeiro tempo, no minuto 19, pero en posición de fóra de xogo, o que invalidou o remate de Jorge a centro de Fran Fandiño, que rematou no fondo da rede.
Antes e, despois a nada absoluta. Porque se o Pontevedra non creaba, o Silva só pasaba do centro do campo cando como consecuencia dun rexeitamento en longo a pelota remataba na esquina.
Nesas estabamos cando superada a media hora unha entrada de Adrián sobre Cata, cos tacos por diante pero a rentes de herba, é aproveitada polo xogador visitante para botarlle teatro á cuestión, acompañando a súa caída cun berro ao Tarzán. O árbitro deixouse impresionar e o que era unha xusta tarxeta amarela transformouno nun excesivo vermello directo, deixando os granates en inferioridade cunha hora de xogo por diante.
Curiosamente aínda cun menos o Pontevedra tivo máis a pelota, pero case idéntica falta de profundidade. E cando a houbo, nunha xogada de Centrón, con pase medido ás costas dos centrais, Jorge non aproveitou o regalo (minuto 38) sendo incapaz de salvar o porteiro visitante no man a man, cando case se cantaba o gol.
Por se as desgracias locais fosen poucas, no tempo engadido da primeira parte, Fran Fandiño, dos poucos que polo menos lle estaban a botar ganas, resulta lesionado cunha probable escordadura de nocello, obrigando a súa substitución.
E así se chegou ao descanso. Cun gol anulado e unha soa ocasión clara malograda polo Pontevedra, como única bagaxe ofensiva entre ambos os dous equipos.
Se a primeira parte foi mala, a segunda non foi mellor. A pesar de estar un menos o Pontevedra seguiu dominando territorialmente pero coa mesma falta de ideas e profundidade. Unha falta de Jacobo, que se foi alta. Outra de Mouriño, frouxa, ao centro e sen perigo. Unha chilena de Pablo Carnero, por enriba da travesa, e pare vostede de contar. Foron as únicas chegadas con algo de perigo ata o desconto, no que se puido resolver o partido e salvar os mobles, que non a imaxe.
Mentres, o Silva se limitaba a esperar atrás. Máis que tímido, timorato. Sen rematar de crer que puidesen sacar algo máis. As súas aventuras ofensivas seguiron limitadas aos saques de esquina, pero sen realizar un só disparo a porta. E iso quizais salvou o Pontevedra dun desastre maior.
Porque o empate doe, pero faino máis se se toma en consideración o baixo nivel futbolístico que ofreceu o rival. E estraña aínda máis, quizais como síntoma a medio camiño do desacerto e a falta de confianza que invade aos granates, que se na primeira parte foi Jorge quen non foi capaz de aproveitar a mellor ocasión, na segunda fose outro dianteiro con olfacto, como Pablo Carnero, quen perdeu unha oportunidade de ouro, a única nos últimos 45 minutos, que chegaba no tempo de desconto, minuto 91, nun balón de Jacobo que deixa só ao dianteiro, pero o estrela nos pés do meta Manu.
O final do partido chegou con xusta música de vento chegada dende a bancada. O enfado dunha afección que acudiu en menor número a Pasarón, coa peor entrada do que se leva de tempada. Divorcio evidente e que deixa a dúbida sobre o futuro do técnico, Manu Fernández, que podería dende a bancada ter vivido o seu último partido á fronte do equipo.
PONTEVEDRA CF (0): Lloves (1); Adrián (1), Pablo (1), Campillo (1), David Feito (1); Mouriño (2), Fran Fandiño (2), Kevin Presa (1), Centrón (0); Jorge (0) e Pablo Carnero (0).
Substitucións: Pedro García (0) por Fran Fandiño, minuto 46. Jacobo (1) por Centrón, minuto 67. Anxo (2) por David Feito, minuto 71.
SILVA SD (0): Manu (2); Cardelle (1), Miguel (2), Rebollo (1), Chiqui (1); Cata (2); Matías (0), Uzal (2), Marcos Gómez (1), Carlos Rey (0); e Movilla (1).
Substitucións: Álvaro (0) por Movilla, minuto 60. Xoel (s.c.) por Matías, minuto 72. Migueliño (s.c.) por Carlos Rey.
Árbitro: Saúl López Parga (Lugo), auxiliado nas bandas por Gonzalo Gómez Lemos e Omar López Parga. Expulsou con vermello directo o xogador local Adrián (minuto 31). Amoestou a Pablo e Campillo, polo Pontevedra, e a Movilla, Cardelle e Xoel, polo conxunto coruñés.
Incidencias: Estadio Municipal de Pasarón (Pontevedra). Uns 900 espectadores.