O vidente 'Mestre Sisse', condenado a 21 meses de prisión por estafar dúas clientas
Por Alejandro Espiño
O xulgado do penal número 2 de Pontevedra condenou a un ano e nove meses de prisión a Kandioura Cisse, un senegalés que durante anos anunciábase como o 'Mestre Sisse. Vidente Curandeiro' ofrecendo "arranxar casos desesperados" en materias como o amor, o mal de ollo ou a mala sorte nos negocios.
O tribunal considera que é autor dun delito continuado de estafa e obrígalle a devolver máis de 9.000 euros ás dúas clientas, unha de Meaño e outra da Estrada, que lle denunciaron tras acudir á consulta que o 'Mestre Sisse' tiña en Pontevedra.
A sentenza ve probado que a primeira destas clientas demandou os seus servizos en marzo de 2016 e, tras varias consultas, acabou entregándolle 7.358 euros para solucionar uns problemas familiares. O falso vidente, para convencela, díxolle que lle devolvería o diñeiro nuns días.
O mesmo ocorreu coa segunda vítima desta estafa, que chegou a entregarlle 1.752 euros para facer unha "aposta espiritual" que resolvería os seus problemas. Tiña o compromiso de que lle devolvería o diñeiro integramente, pero do mesmo xeito que o caso anterior iso nunca sucedeu
A declaración de ambas as mulleres ante o tribunal foi, segundo recolle o fallo do xuíz, "coherente e sen contradicións" e demostran o modo no que o falso vidente traballaba.
O 'Mestre Sisse' realizaba anuncios que periodicamente aparecían publicados en medios de comunicación ou colocados nos parabrisas dos coches ou que se entregaban en persoa na rúa e durante anos conseguiu facerse cunha infinidade de clientes atraídos pola súa promesa de resultados inmediatos.
Unha vez na consulta, seducía ao visitante con algún detalle que lle fixese crer na resolución do seu problema, realizando un contrato verbal inicial no que se valoraba o custo da solución do problema en función da gravidade e a solvencia económica do afectado.
Posteriormente, durante o período de tempo estimado para a solución do conflito, o vidente solicitaba ao afectado diversas cantidades para "apostar aos espíritos que lle van a solucionar o problema".
O cliente introducía o diñeiro nun sobre que o vidente hermetizaba para levar a cabo o traballo acordado, coa promesa de devolución unha vez acabado o traballo. A suposta estafa consumábase coa non devolución do diñeiro que lle entregaban os clientes.
Aí radica a estafa, segundo o titular do xulgado do penal número 2 de Pontevedra. Entende que o feito de que se oferten e contrátense servizos de adiviño, curandeiro, magos ou echadores de cartas non é delito porque co nivel de información que ten un cidadán medio "dificilmente pódese alegar confianza racional en poderes paranormales".
A estafa consúmase, engade o xuíz, cando o acusado promételles devolver o diñeiro que os clientes entregaron voluntariamente, "cousa que non fixo", polo que conclúe que "empregou o engano" para que as clientas lle pagasen "producindo un claro prexuízo ás vítimas".