Un ex empregado do Banco Santander acepta dous anos de prisión por apropiarse de 390.000 euros
Por Natalia Puga & Mónica Patxot
Un antigo empregado do Banco Santander aceptou este martes cumprir dous anos de prisión e seis meses de multa por idear un plan para quedar con case 390.000 euros de clientes da entidade. Sentou no banco dos acusados, recoñeceu os delitos de apropiación indebida e falsidade en documento mercantil e asumiu a pena de cárcere, aínda que non chegou a un acordo sobre a súa responsabilidade civil nestes feitos.
O home, Ángel B.S., enfrontábase inicialmente a catro anos de prisión, unha multa de 1.800 euros e a obrigación de reintegrar á entidade financeira os 390.000 euros dos que se apropiou. Finalmente, alcanzou un acordo coa Fiscalía polo que asumiu a responsabilidade penal dos feitos, pero foi imposible un acordo na vía civil.
A pena viuse reducida porque se lle aplicou a circunstancia atenuante de dilacións indebidas, pois os feitos ocorreron fai un mínimo de cinco anos e non se xulgaron na Sección Segunda da Audiencia Provincial de Pontevedra ata agora. Sinalouse para finais de 2017, pero foi necesario suspendelo e retomouse este martes.
O xuízo celebrouse finalmente, pero tan só para dilucidar esa responsabilidade civil na que non houbo acordo. Na vista, o acusado indicou que aínda non devolveu o diñeiro da entidade bancaria co que quedou de forma irregular porque "economicamente non podía", pois actualmente os seus únicos ingresos son o subsidio por desemprego, 426 euros ao mes.
O acusado era xestor de clientes en varias oficinas do banco e desde unha sucursal situada na cidade de Pontevedra deseñou un armazón encamiñado a quedar "ilicitamente" con diñeiro de determinados clientes utilizando varias modalidades de actuación.
A maior parte do diñeiro, case 273.000 euros, subtraeuno a través de diferentes operacións en fondos de investimento a nome dun cliente, entre 2001 e 2010, ao que chegou a baleirar completamente as súas contas bancarias e, para manter o engano, falsificaba os extractos.
Outro dos métodos, que lle permitiu quedar cuns 90.000 euros aplicouno entre agosto de 2010 e febreiro de 2012, ao realizar movementos nas contas de seis clientes para distraer diñeiro "para quedar con el" e sen contar coa autorización ou consentimento dos titulares das contas.
Outra das súas accións foi facerse con ata nove cartóns de crédito -entre os anos 2001 e 2010- facendo constar na documentación que os solicitantes eran familiares seus, entre eles a súa esposa, a súa nai, o seu irmán ou os seus sogros. Todos eles descoñecían da existencia dos cartóns, xa que eran remitidas polo banco a un apartado de correos que controlaba o acusado ou ben á propia sucursal na que traballaba, abrindo unha conta asociada a cada unha delas. Apropiouse desa maneira doutros 28.000 euros.