RADIO.- A playlist: José Freire, ata dentro de moitos anos... O último mohicano
Por Marisa Ciordia
Durante a charla nesta Playlist de PontevedraViva Radio José Freire fala cunha mestura de memoria e precisión descritiva, sobresaínte. Axente de policía tiña que ser. Aínda que non estaba tan claro durante a súa adolescencia; foi estudante de Seminario en Santiago de Compostela. A chamada foi efectivamente para o servizo público, uniformado e para o corpo, pero o de Policía. Máis adiante sumaríase outra, a do sindicalismo e para o SUP concretamente.
Antes de abrir os micrófonos, Freire abre a súa carteira. Ademais dos obxectos habituais, mostra un compartimento: "mira, baleiro; e costa eh!". Ese compartimento baleiro corresponde ao espazo do carné acreditativo da súa pertenza ao Corpo Nacional de Policía - que máis adiante recuperará co engadido de "xubilado" - e ao da súa placa de policía co correspondente número de axente. Foron 41 anos acompañándoo.
Quen lle segue acompañando é Juani, a súa muller, coa que tiveron tres mozas e un mozo que segue a vocación profesional do pai. Déronlles cinco netos e un par de xemelgos en camiño, quen sabe se virán como agasallo de Reis.
Para as fotos que realiza Mónica Patxot acompáñalle ela, que con certo rubor e collida "do ganchete" do seu marido, ratifica algunhas das confesións que Freire fai durante o programa. Podemos contalas porque non as fai baixo segredo de confesión e desde logo, o que no merecen é pagar penitencia.