Condenada unha moza viguesa por romperlle o nariz a outra durante a Festa da Auga de Vilagarcía
Por Oskar Viéitez
A moza Raquel E.H. foi condenada pola Sección Segunda da Audiencia Provincial por un delito lesiones que cometeu hai case catro anos, o 16 de agosto de 2012, durante a Festa da Auga de Vilagarcía de Arousa, cando propinou varios golpes a outra moza e, como consecuencia dos mesmos, rompeulle o nariz.
O tribunal impón a Raquel E.H. veciña de Vigo de 38 anos, unha pena de 9 de meses de multa cunha cota de 6 euros ao día, debendo indemnizar á agredida, en concepto de responsabilidade civil, coa cantidade de 3.500 euros.
Igualmente deberá indemnizar ao Servizo Galego de Saúde da Xunta de Galicia polos gastos causados pola asistencia prestada á vítima, con motivo desta agresión, así mesmo deberá abonar o pago das costas procesuais incluídas as da acusación particular.
Durante o xuízo a moza acusada recoñeceu que coñecía á vítima, que era amiga do seu ex mozo, e que se atopou con ela durante aquela noite de agosto, pero negou a agresión.
O tribunal da Sección Segunda declara "feitos probados" que sobre as 03:00 horas do día 16 de agosto do ano 2012, a acusada cando se atopaba na localidade de Vilagarcía de Arousa, con motivo da celebración da Festa da auga, nun momento dado viu á outra moza, "con quen non tiña boas relacións", e que coa intención de facerlle dano, propinoulle varios golpes coa man na cara rompéndolle o nariz.
Na sentenza os maxistrados pontevedreses explican que o presente caso non existe indicio algún de que se dean os requisitos esixidos para que se aplique a circunstancia agravante de aleivosía xa que "non quedou acreditado" que a acusada golpease nas costas á outra moza, tendo en conta que ningunha obxectivación médica obra respecto diso.
Ademais aínda aceptando que isto ocorrese desa forma, o certo é que a agresión se produce cando a vítima está nun lugar público, rodeada de xente, (segundo ambas as partes recoñeceron) e acompañada dunha amiga que podería defendela.
O tribunal tamén entende que tampouco houbo agravante de "deformidade" nas lesións que lle produciu á prexudicada unha "mínima desviación de punta nasal á dereita", unha secuela que foi especificada pola médico forense que acudiu ao xuízo e que aclarou que ao ser tan mínima a desviación "nin sequera precisaba tratamento cirúrxico para corrixila", en todo caso a Sala puido valorar a secuela en cuestión resaltando na sentenza que "a primeira ollada non se aprecia desviación nasal algunha, polo que non pode entenderse que exista a deformidade".
O fallo recolle que as palabras da propia acusada durante o xuízo recoñecendo que efectivamente a agresión existiu aínda que afirmando que foi a agredida a que a insultou previamente, o que "tampouco xustificaría a agresión en si mesma".
Esta sentenza non é firme polo que a acusada poderá interpoñer recurso de casación ante a Sala Segunda do Tribunal Supremo.